De coronacrisis zet alles op losse schroeven. Veel activiteiten en werkzaamheden worden uitgesteld. Bij Massimo Parisi, projectleider bij Strukton Rail, gebeurde het omgekeerde. Of hij over twee weken ruim 6 kilometer spoor kon vernieuwen. Dat leverde een flinke puzzel op.
“Op maandag belde ProRail: kunnen jullie over twee weken starten met het hele werk? “Dinsdagmiddag wisten we dat het zou lukken”
Zo rond woensdag 11 maart kreeg ik een telefoontje van ProRail: of we in het laatste weekend van mei een spoorvernieuwing wilden doen in de Schipholtunnel. Het spoor lag er slecht bij, dus het moest snel gebeuren. Het tweede deel van datzelfde werk was iets minder nijpend en stond gepland voor het najaar of begin 2021.
Een paar dagen later kwamen we vanwege de coronacrisis in een hele nieuwe situatie terecht: iedereen werkte zoveel mogelijk thuis, de scholen waren dicht en de NS had de dienstregeling teruggeschroefd naar standje basis. Op maandag 16 maart belde ProRail opnieuw: kunnen jullie op 30 maart starten met het hele werk? Want ja, er rijden weinig treinen, dus de overlast voor reizigers zou minimaal zijn. Ik heb aan de telefoon even een stilte laten vallen, want het zou een voorbereidingstijd van twee weken betekenen, terwijl we normaal gesproken maanden voor zo’n werk hebben. Maar ik zag wel gelijk dat het een mooie uitdaging zou zijn. Dus mijn antwoord was: “Als we de capaciteit en het materiaal kunnen regelen, dan kan het. We komen er zo snel mogelijk op terug.”
Dinsdagmiddag wisten we dat het zou lukken, met een kleine slag om de arm. Materiaal moest uit Duitsland komen en we wisten niet zeker of de grenzen open zouden blijven. Samen met de hoofduitvoerder, de uitvoerder, de werkvoorbereider en de inkoper heb ik alles op alles gezet. Overleggen deden we voornamelijk via Teams, we hebben twee keer een ochtend op kantoor vergaderd, op grote afstand van elkaar uiteraard.
Op de projectlocatie zelf hebben we allerlei voorzorgsmaatregelen genomen. Zo hadden we een groot ketenpark, met tafels voor maximaal twee personen. Elke dag kwam een schoonmaakteam om de keten te reinigen. Buiten hebben we vakken op de grond gespoten, zodat iedereen op voldoende afstand van elkaar zou staan bij de werk- en veiligheidsinstructies. De leider werkplekbeveiliging zelf stond in de keet, achter het raam. Verder hadden we veiligheidsbrillen en mondkapjes uitgedeeld voor de momenten dat mensen toch iets dichter bij elkaar moesten komen.
“Ik ben anti-papierwinkel, dus ik vind dat zonde van de tijd”
In een week hebben we 6,4 kilometer aan spoorstaven vernieuwd en 200 betonblokken vervangen. Ik ben ontzettend trots op het team dat dat is gelukt, ondanks alle beperkingen waar we mee te maken hadden. Een geslaagde actie dus, zowel qua voorbereiding als qua uitvoering. Een van de redenen dat we die voorbereiding in twee weken voor elkaar kregen, was dat we voor het hele project maar drie plannen hebben gemaakt in plaats van de gebruikelijke vijftien tot twintig. Veel daarvan zijn standaardplannen, die je – zoek en vervang – aanpast aan het project. Ik ben anti-papierwinkel, dus ik vind dat zonde van de tijd. Nu is namelijk gebleken dat je ook met drie plannen het werk uitstekend kunt doen. Wij zijn tevreden, de opdrachtgever is tevreden, de aanpak heeft gewerkt. Wat mij betreft doen we het voortaan altijd op deze manier en dat heb ik ook aan de bouwmanager van ProRail voorgesteld. Ze weten dat we alle benodigde certificaten voor bijvoorbeeld veilig werken hebben, ik vind het onnodig om dat voor elk project opnieuw op papier te zetten. Dat kan gewoon een standaard protocol zijn. Ik ben benieuwd of ProRail mijn voorstel overneemt, de bouwmanager gaat het overwegen.
Ik denk dat we nog zeker tot na de zomer massaal thuiswerken. Misschien dat daarna het werken op kantoor weer voorzichtig in beeld komt. Bijvoorbeeld met een vaste verdeling van de werkdagen: het ene team is er op maandag en donderdag, het andere op dinsdag en vrijdag. Voordat de crisis uitbrak, werkte ik sowieso een á twee dagen per week vanuit huis. Ik heb daar meer rust voor mijn mail en de administratie dan in de kantoortuin in Maarssen. Voor overleg met het team is werken op kantoor juist beter. De lijnen zijn kort, je loopt gemakkelijk even bij elkaar langs. Via Teams is dat nog net even lastiger. Maar we weten nu dat het kan, dat hebben we bewezen. Of het virus nog een keer tot zo’n spoedklus leidt, weet ik niet. ProRail belde vorige week of we tijd hebben om over anderhalve maand opnieuw in de Schipholtunnel aan de slag te gaan, maar daar heb ik verder nog niets over gehoord.
Lees meer over het werk in de Schipholtunnel
Lees meer